Vorige maand las ik een inspirerende blog van Merel van Vroonhoven (oud bestuursvoorzitter AFM die nu voor de klas staat) over haar ervaringen in de klas. Over een autistisch jongetje dat een hartjesgebaar maakt als hij boos kijkt. Zodat juf Merel weet dat hij haar -ondanks het boos kijken- een hele lieve juf vindt.

Een hartjesgebaar zegt zelfs meer dan:

“Ik vind je lief, ook al doe ik soms een beetje stom.”

Mijn zoon Toon (4) maakt regelmatig een hartjesgebaar met zijn handen. En dat zet mij -blij- aan het denken. Ik zie dat steeds vaker bij kinderen. Toon zegt daarmee dat hij mij lief vindt, en breekt achter mijn rug m’n huis af.

Een beetje stom doen

Als organisatie kun je in een samenwerking met een partner ook weleens “een beetje stom doen”. Dan krijg je een discussie, feedback, een conflict of zelfs een rechtszaak. Maar slechts zelden een hartjesgebaar. Een bos bloemen is toch anders… Vinden we het tonen van fysieke empathie naar onze partners te soft?

We staan (stonden-pre-COVID) wél regelmatig met wildvreemden te knuffelen als we weer eens een retraite hebben geboekt bij De Baak of Phoenix. En dan hebben we weer “veel geleerd over onszelf”…..

Lekker blijven doen, hoor. Maar is het een gek idee om dan ook even de tijd nemen om lief en leed te delen met een zakenpartner, waar je de komende 10 jaar dag in-dag uit mee door het vuur moet….? “Show them love!”

Meer voorbeelden graag!

Ik zou het leuk vinden om daar meer voorbeelden van te zien. In plaats van de reclamische en ogenschijnlijk toffe berichten die ik nu te zien krijg op LinkedIn. Laat mij even zien hoe die liefde eruitziet. Dus ook op zakelijk vlak. Ik kan – wij kunnen – daarvan leren.

Dat vind ik fascinerend aan het fenomeen “merk”. Het “merk” is in mijn ogen zoveel meer dan de verschijning die we in een logo of in een product zien. “Zit er liefde in?” Die vraag fascineert mij. En geloven we dat dan?

Merel geloofde haar leerling. En ik geloof Toon altijd. 🙂

Dus kom maar door met jullie voorbeelden….

Hartje.

Emile
AlliantiePartners