Afgelopen periode is er heel veel gebeurd in organisaties. Organisaties zijn opeens geconfronteerd met een realiteit die ze nooit eerder hebben meegemaakt. Een realiteit die niet was opgenomen in allerlei strategische verkenningen c.q. jaarplannen. Een realiteit die organisaties dwong om opeens heel snel en ‘hopelijk’ adequaat te reageren. Het fenomeen ‘virtuele organisatie’ werd binnen no-time omarmd. On-line werken leek opeens binnen twee weken, in tal van branches, de gewoonste zaak van de wereld.  Er was geen tijd voor lange besluitvormingsprocessen hoe om te gaan met deze realiteit.  Snel en adequaat reageren was existentieel. En zeker voor het gehele gezondheidssysteem.

Vier cruciale resultaatgebieden

Reeds in 2017, tijdens het World Economic Forum, waarschuwde Bill Gates dat de wereld en het gezondheidssysteem zoals deze nu is georganiseerd, was niet voorbereid op een pandemie.
In een wereld waarin zulke crisissen niet voorspeld kunnen worden, zullen organisaties veel meer gericht moeten zijn op de vraag : Hoe krijg ik mijn organisatie zo wendbaar en veerkrachtig (agile & resilient) dat het elke type crisis zou kunnen weerstaan?

Vanuit strategisch oogpunt, zijn er voor iedere organisatie een viertal resultaatsgebieden cruciaal: Efficiency, Effectiviteit, Flexibiliteit en Innovativiteit. De cruciale vraag is altijd: Hoe geef je op een coherente en uitgebalanceerde wijze vorm aan alle vier de resultaatsgebieden? Ziehier de lacune in ons huidig gezondheidssysteem. De laatst twee resultaatsgebieden zijn niet echt meegenomen. Met als consequentie de huidige Covid-19 paniek.  Had ons gezondheidssysteem wendbaar en veerkrachtig kunnen zijn, en dus anders kunnen ageren op de huidige Corona-crisis. Jazeker.

‘Hoe geef je op een coherente en uitgebalanceerde wijze vorm aan alle vier de resultaatsgebieden? ‘

Eco-systemen

Als het gezondheidssysteem veel meer vanuit een eco-systeem en platform-gedachte was georganiseerd, waarbij iedere stakeholder/speler zijn rol en bijdrage zou hebben, zou de absorptie van zo’n crisis anders opgevangen worden.  Ter illustratie, we zagen particuliere initiatiefnemers, private ondernemingen, zelfs het leger, de handen in elkaar slaan om op allerlei wijze mee te helpen om het hoofd te bieden aan deze crisis. Zowel ter opvanging van capaciteit, maar ook expertise in de hele waardeketen (van productie van maskers dan wel beademingsapparatuur, tot het leveren van zorgpersoneel door het leger, tot en met het ter beschikking stellen van bedden door private klinieken). Het op voorhand vormgeven aan dergelijke samenwerking in een eco-systeem geeft wendbaarheid en veerkracht die een systeem nodig heeft. Uitgangspunt in deze is dat je naar het zorgsysteem gaat kijken als een waardeketen die bestaat uit diagnosticeren, behandelen en verzorgen. Deze drie primaire functies zijn niet alleen exclusief te beleggen bij een ziekenhuis of een zorginstelling. Tal van lokale en landelijke spelers kunnen hier een rol en bijdrage in hebben. Met als uitgangspunt het vormgeven van een zorg-eco-systeem vanuit een menselijk en maatschappelijk uitgangspunt.

New normal: wendbaarheid en veerkracht

In de tussentijd zien we de eerste tekenen, van stappen zetten naar een NEW NORMAL. Wat die ook mogen zijn. Organisaties zijn zich aan het bezinnen, wat in de NEW NORMAL, de businessmodellen cq. verdienmodellen zullen zijn die de lange termijn continuïteit van de organisatie kunnen waarborgen.

Een ding is zeker, wendbaarheid en veerkracht zal een randvoorwaarde worden, teneinde om te kunnen gaan met de huidige en toekomstige VUCA-omgeving. Een van de belangrijkste aspecten van die wendbaarheid en veerkracht is de strategische beslissingen dat je niet alles zelf moet kunnen cq. doen. Vanuit dit perspectief zullen we ook moeten accepteren dat het leveren van toegevoegde waarde voor jouw klanten steeds meer en meer in netwerken, platformen en eco-systemen gaat gebeuren. Hiervoor wordt een competentie steeds belangrijker: Alliantiemanagement.

De cruciale vraag hierbij: Met welke partijen zou ik welke type allianties kunnen smeden in welke vorm om uiteindelijk een lange termijn impact te realiseren voor mijn klanten, maar ook nu en in de toekomst continu invulling kunnen geven aan de beoogde markt en klant-relevantie. De strategische vraag blijft: Ben jij de initiator en regisseur van zo’n platform/eco-systeem of ben je straks een van de netwerkpartijen die mogen deelnemen bij welke platform dan eco-systeem ook?

Toni Sfirtsis

AlliantiePartners